اقتصاد نه با شعار نجات پیدا می کند نه با وعده تسکین می یابد، اقتصاد باید ریشه ای و بنیادی و بر اساس تخصص و علم ساخته و پرداخته شود.
امروز از نانی که میخوریم تا مسجدی که می رویم تا نگاه های نگران فرزندانمان به آینده تا امنیت درآمدی و بهداشت و درمانی پدران و مادران سالخورده و حتی رویاپردازی ها و آرزوهای جوانانمان دربست زیر تیغ تیز بحران اقتصادی سلاخی می شود.
نوعی اقدم نماینده ای پر انرژی جسور و سخنور و کاربلد اقتصادی است، او اقتصاد را میفهمد و راه های قانونی نجات آن را ازبر است، شاید معجزه گر اقتصاد بیمار نباشد اما دو مزیت ویژه دارد، اول از تصویب مصوبات غیر کارشناسی و من درآوردی جلوگیری می کند، دوم ایده های عملی مهمی در حوزه اقتصاد را به تصویب مجلس می رساند.
طرح استخدام نیروهای حق التدریس آموزش و پرورش و آموزشیاران نهضت سوادآموزی که مصوب و تبدیل به قانون شد یکی از کارهای ارزشمند نوعی اقدم در مجلس است، یا جلوگیری از تصویب تقسیم کشور به ۵ منطقه و با مرکزیت ۵ استان قدرتمند که منجر به تباهی سایر استان های کم برخوردار می شد از نتایج حضور نوعی اقدم در مجلس است.
اگر نوعی اقدم نبود و در برابر پیشنهاد باهنر و حداد عادل و توکلی چهره های مطرح در مجلس هفتم نمی ایستاد، الان به جای حقوق از قبل قانون نظام پرداخت هماهنگ ، مقداری سهام و دیون نسیب همه شاغلان می‌شد.
پس اگر اقتصاد مهم است و کیفیت و رفاه زندگی مهم است بهتر است نوعی اقدم و نوعی اقدم ها را انتخاب کنیم و الی کلاهمان بیشتر از آنچه تصور می کنیم پس معرکه خواهد بود.
